
stepowanie
STEP AMERYKAŃSKI – TANIEC, KTÓRY SŁYCHAĆ
Step to wyjątkowa forma tańca, w której tancerz jest jednocześnie muzykiem – rytm i dźwięk powstają dzięki specjalnym butom z blachami. Występują również techniki „soft shoe”, gdzie nie używa się blach, a do eksperymentów z brzmieniem wykorzystuje się m.in. drewno zamiast metalu.
Stepowanie wywodzi się z czasów niewolnictwa – wtedy osoby pozbawione głosu, instrumentów i środków wyrazu komunikowały się poprzez rytmiczny ruch: najpierw boso, potem w butach, które z czasem wzbogacono o blachy.
W XIX wieku stepowanie stało się rozrywką – pojawił się Vaudeville. W sieci dostępne są nagrania z lat 30. i 40. ubiegłego wieku przedstawiające niesamowitych tancerzy i ich, momentami wręcz akrobatyczne, występy. Dzięki m.in. Billowi „Bojangles” Robinsonowi step trafił do mainstreamu i w końcu do telewizji (pamiętne duety z małą Shirley Temple), a dzień jego urodzin, 25. maja, został uznany za Międzynarodowy Dzień Stepowania.



LATA 40. i 50. – ZŁOTA ERA MUZYCZNYCH FILMÓW
W latach 1940–1950 stepowanie przeżywało swój rozkwit. Coraz więcej białych tancerzy dołączało do tej formy sztuki, a musicale z udziałem chorus girls – tancerek tańczących synchronicznie w liniach – zdobywały ogromną popularność. Na ich tle pojawiali się soliści lub duety, prezentując mistrzowskie choreografie i widowiskowe rytmy wybijane stopami.
To właśnie wtedy powstały kultowe filmy muzyczne z udziałem legend, takich jak Fred Astaire, Ginger Rogers, Eleanor Powell czy Gene Kelly – ich taniec wciąż inspiruje kolejne pokolenia i pozostaje źródłem zachwytu. Z czasem stepowanie ustąpiło miejsca tańcom swingowym, które mocno czerpały z jego stylu i ruchów, a które łatwiej było pokazywać w telewizji. Przez dziesięciolecia step był postrzegany jako przestarzała i nieatrakcyjna forma tańca.



TANIEC, KTÓRY ODZYSKAŁ SWÓJ BLASK
W latach 80. XX wieku Gregory Hines postanowił tchnąć nowe życie w sztukę stepowania. Wspólnie z najlepszymi tancerzami, którzy wiernie pielęgnowali ten styl, oraz z młodymi artystami — takimi jak Savion Glover — przeniósł step ze scen teatralnych na ulicę.
Nowe pokolenie zaczęło tańczyć do funku, jazzu i współczesnej muzyki, pokazując, że step to żywa i uniwersalna forma ekspresji.
Stepowanie znów zaczęło przyciągać uwagę i odzyskiwać swoją świetność. Dziś ten styl tańca staje się coraz bardziej popularny na całym świecie, również w Polsce. Szkoły stepowania działają w niemal każdym większym mieście i coraz częściej również w mniejszych miejscowościach.